Onze kleine man eet tegenwoordig in zijn troon, een hoge kinderstoel die aan een bartafel past. Zijn ouders hebben lang moeten zoeken naar een geschikt exemplaar; een kuipstoeltje op hoge poten met een felgroen badstof inzetje.
Nu kleinzoon zelf de - met groentepasta besmeurde - boterhammen naar binnen werkt raakt die kinderstoelinzet al snel besmeurd. Dochterlief heeft het kussentje al een paar keer moeten wassen.
Dus een paar dagen geleden klonk het zuchtend; 'Mam? Dit is zo onpraktisch ... Kun jij niet zo'n ding van zeil of iets dergelijks maken, iets dat ik gewoon met een vochtige doek kan schoonmaken?'
Tja, in eerste instantie leek het niet zo moeilijk zo'n losse inzet, dus ik heb geknikt. Nu het een paar dagen minder lekker zomerweer is, kan ik me met een gerust hart even in mijn naaiateliertje terugtrekken. Het lekker buiten vertoeven komt over een paar dagen weer wel.
Tafelzeil, je kunt er leuke dingen mee doen. Maar de shop-zin om vrolijk modern, niet glimmend en niet te dik zeil te gaan zoeken ontbreekt me. Lang wachten op een Internetbestelling wil ik ook niet, bovendien kennen internetbedrijven ook vakantie-tijd. Dus heb ik de winkels in ons dorp bezocht, op zoek naar een geschikt stukje tafelbedekking. Na lang speuren kwam ik thuis met een metertje van de rol; dun tafelzeil in 'linnenlook'. Oersaai.
Dat moet ik echt opvrolijken met een applicatie en een vrolijk randje. Er is nog wat stof over van de wandelwagenbekleding, dus ga ik op zoek naar een afbeelding van een beest of iets dergelijks. Op Internet vind ik een girafkopje in de collectie van Ottobre. Het is weliswaar een kleine afbeelding die op een slabbetje moet, maar die kan worden vergroot.
In de bekleding moet vulling, het ding moet niet inzakken, enige stevigheid geven én tegelijkertijd zacht voor de billetjes zijn. Ik heb nog ergens een strook fiberfill liggen. Die is echter niet stevig genoeg. Na lang nadenken - ik heb dus écht geen zin om te gaan winkelen in de stad - klim ik de zolder op. Ligt daar nog wat geschikt materiaal? Ik vind een oud campingmatje, vaalgroen, 2 centimeter dik. Bingo! Daar knip ik de vulling uit.
Uit een restlapje gifgroene stof haal ik schuine biezen. Aan materiaal heb ik dus alles in huis, het stuk tafelzeil kost een tientje, de rest komt uit mijn restjes-voorraad. Het meest moeilijke is de volgorde van het in elkaar naaien, en de totale dikte van het geheel. Het stoelinzetje past maar net onder mijn naaimachine. Om de biezen aan het geheel te zetten moet het zeil aan de zijkant ruim een centimeter groter zijn dan het slaapmatje, wil mijn naaimachinevoetje er nog langs kunnen naaien. Met enige moeite lukt het gelukkig. Aan materiaal ben ik niet veel geld kwijt.
Ik tel natuurlijk niet mijn uren die ik aan dit project besteed, het is immers voor familie ... mijn baby-service-centrum en alles wat er uit voortvloeit is sowieso onbetaalbaar! Ik krijg er een heleboel liefde voor terug en het is
slechts een hele dag werk ...
Hierbij een aantal fotootjes van mijn freubelwerk én het eindresultaat. Kleine man zit weer Prinsheerlijk en mag knoeien zo veel hij wil....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten