maandag 18 januari 2016

Imitatiesuède.

Een tijdje geleden was ik op een stoffenmarkt en zag daar hele mooie stof liggen. Imitatie Suède. Hij was in verschillende tinten te verkrijgen met een effen structuur of met een soort leerprintje. Niet goedkoop, maar wel een gokje waard dus er verdween twee meter van in mijn lappen-tas.
Thuisgekomen heb ik de imitatie-suède eerst gewassen. Dat bleek geen enkel probleem te geven. Wel voelt de stof aan als zeemleer, moet je hem hangend drogen en oppassen dat je geen streep in de stof maakt door hem over een scherpe waslijn te hangen. Eenmaal droog schrok ik wel even, er zat een behoorlijke printfout in, op zo'n 10 cm van de rand. Balen natuurlijk, zeker omdat in mijn hoofd een jurkpatroon zat dat ik voor een nieuwe outfit wilde gebruiken waarbij de hele breedte van de stof nodig is. Die 2 meter zou wel erg krap worden ...
Nu ben ik vrij klein van stuk en niet de slankste. Ik moet echt maatje 48-50 gebruiken en dat aanpassen. Nu wil het geval dat in het Patronentijdschrift Knip  - dat pas een metamorfose heeft ondergaan - gelukkig alle getoonde kledingstukken ook in grote maten als patronen te vinden zijn. Eindelijk een tekenteam dat snapt dat er heel wat  Rubensvrouwen in Nederland rondlopen die zichzelf graag in mooie kleding willen tonen!
Ik heb eerst een los exemplaar gekocht om de proef op de som te nemen en te checken of die grote maten wel werken voor mijn gedrongen lijf dat door medische problemen te kampen heeft met een bij tijd en wijle opgezette bovenbuik.
Er staat een hip color-blocking jurkje in. Natuurlijk in de kleinste maat gefotografeerd, maar dat mag de pret niet drukken. Ik neem het patroon over. Na het meten blijkt dat ik de ruglengte moet aanpassen. Omdat ik klein van stuk ben moet er wat over-ruimte uit de voorpanden uit, anders hangen de coupnaden onder mijn borsten. Bij deze patronenleverancier moet ik daar dus in de toekomst duidelijk rekening mee houden.
Door de aanwezigheid van de fout kan ik geen hele jurk-panden uit de stof knippen, ik moet die omissie  zien te omzeilen. Aangezien het voorpand van dit patroon uit een aantal delen bestaat zou dat met enig passen, meten en puzzelen moeten lukken. Als je de rugdelen en mouwen wél uit dubbele stof kunt knippen - en dat ook eerst doet - neem je wel een risico. Hou je genoeg stof over voor de rest? Maar goed, de schaar gaat er in.
Die verschillende stukken van het voorpand knip ik daarna uit de resten enkele stof. De draadrichting en vleug kan ik in deze situatie niet handhaven. Ik ga dus met opzet knippen met een andere recht-van-draad richting. Met het gevolg dat de verschillende delen van het voorpand in het licht ook een ander aanzicht hebben. Ik knip het grootste stuk echter wél zoals het hoort, aangezien de stof ook een rek-richting kent die het draagcomfort verhoogd.
Color-blocking, maar dan met één kleur stof. Uiteindelijk lukt het om de hele jurk uit die twee meter te halen. De stof rafelt niet, dus dat is een voordeel bij het knippen van de stof. Dat kan nu strak en netjes.

Tijdens het naaien loop ik tegen een ander probleem aan. Het advies van de verkoper was om een micro-tex naald te gebruiken. Die heb ik in mijn verzameling, zowel de gewone microtex als de sharp uitvoering. Voor de zekerheid probeer ik verschillende steken uit op een proeflapje. Een simpele rechte steek lukt, maar zodra ik een reksteek of afwerksteek wil gebruiken gaat het mis. De stof trekt, de draden knappen, er worden steken overgeslagen. Sorry meneer de marktkoopman, een microtexnaald blijkt een te klein oogje te hebben.
Het wordt een hele zoektocht om de goede combinatie naald, draad en steek te vinden.Te meer omdat ik een stretch steek wil gebruiken die dezelfde rek heeft als de stof. Ik wil het risico niet lopen dat naden tijdens het dragen gaan knappen.
Mijn hele collectie naalden wordt uitgeprobeerd. Uiteindelijk heb ik de jurk in elkaar genaaid met een jeansnaald, op een lager tempo van de machine en natuurlijk met dubbeltransport (IDT), dat bleek - op mijn naaimachine - het beste te werken. De draad had wel de neiging om op te stropen, maar een paar keer een nieuwe naald gebruiken lost dat probleem op. De stof vrat naalden maar ik kwam er achter dat de verf van de print de neiging heeft om aan de naald te blijven plakken en hem stroef te maken. Gelukkig heb ik de naalden niet gelijk weggegooid. Schoonmaken met een nat en hard huishoudsponsje bleek de oplossing te zijn.
Volgende probleem, de stof schuift moeilijk onder mijn machine door. Papier er onder leggen is dit keer geen optie, ik krijg het niet tussen de steekjes uit gefriemeld en het is de bovenlaag die stroopt. Ik herinner me een tip van heel lang geleden ... de naad insmeren met paraffine (een harde oude kaars) die ik ook voor slecht lopende plastic ritsen gebruik. Dat helpt. Ik kan naden stikken en afwerken met een  brede locksteek. Daarna knip ik de naden keurig netjes bij, dat voorkomt het 'haken' aan je onderkleding in de binnenkant van het jurkje.

Het kostte enige moeite maar al met al is het toch nog een leuk werkstuk geworden. Het colorblocking effect is natuurlijk weg, maar door de lichtval op de verschillende delen is het niet helemaal verdwenen, al is dat op de foto's niet duidelijk te zien. De driekwart mouwen, blinde rits en het loopsplitje achter maken hem af. De jurk oogt een tikkeltje ondeugend-sjiek, door de subtiele glans en leer-uitstraling. Je moet hem wel dragen met een gladde onderjurk, anders plakt de stof aan je benen en je panty vast. Maar eenmaal aan het zeem-achtige materiaal gewend draagt het heerlijk.

Een tijd geleden heb ik een robe-manteau gekocht. Je weet wel, zo'n soort dunne blazerjas die je ook in huis kunt dragen. De prijs was een rib uit mijn lijf, maar het is een tijdloos kledingstuk. Als ik daar zelf mooie trendy jurkjes onder kan maken van textiel dat niet al te prijzig is kan ik die combinatie nog jaren dragen. Voor mij fijn wanneer ik voor mijn werk zakelijk representatief moet zijn en voor grote groepen mensen sta. Op den duur ben ik dan toch goedkoper uit. Ik kan met kleuren en dessins variëren, bijpassende sjaaltjes en kettingen zorgen ervoor dat ik - klein dikkertje - er toch netjes uit kan zien. Nu nog op zoek naar een lichte, zomerse variant.
Ondertussen heb ik een proefabonnement van het patronenblad genomen om nog eens wat uit te proberen.
De eerste reacties van anderen waren positief. Ik kreeg verschillende complimenten dat ik er goed uitzag, en vragen waar ik dat leuke jurkje had gekocht. Ze moesten eens weten ...
Op de foto zie je het resultaat van mijn inspanning, een op het oog simpel gelijnd, maar niet makkelijk te maken jurkje van imitatie-leer.

3 opmerkingen:

  1. Een klassiek aandoende jurk van hoge kwaliteit ; dat toont de foto mij.
    Samen met de jas en de accessoires krijg je een heel aparte , stijlvolle set .
    De vele inspanningen die het naaien van de jurk met zich meebracht , zijn absoluut rendabel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een klassiek aandoende jurk van hoge kwaliteit ; dat toont de foto mij.
    Samen met de jas en de accessoires krijg je een heel aparte , stijlvolle set .
    De vele inspanningen die het naaien van de jurk met zich meebracht , zijn absoluut rendabel.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hele mooie jurk geworden. Goed idee om met de vleug te spelen, zo heb je toch een beetje het effect van de verschillende patroondelen. Ik heb ook net een broek gemaakt van dit soort stof, en o wat heb ik gemopperd!! Heel herkenbaar. Ik lees bij jou nog weer wat andere oplossingen. Op mijn blog kun je de mijne lezen http://gestrikt.blogspot.nl/2016/01/tips-om-leather-look-stretchstof-te.html

    BeantwoordenVerwijderen