donderdag 31 maart 2016

Verregende paasdagen.

Tja, dat was me wat met de Paasdagen! In de weken vooraf werd redelijk weer voorspeld, maar die  vooruitzichten voor de Paasdagen die door de weermannen- en vrouwen gegeven worden lijken me altijd een beetje gekleurd; men wordt immers geacht de deur uit te gaan tijdens de paasdagen. De winkelboulevards en de eerste voorjaarsfestiviteiten varen daar wel bij.
Pasen stond voor de deur en gelijk met de paaskleur werd voor het weer de code geel gemeld. Storm, regen en kou. Dus ook onze plannen om de dag buiten door te brengen vielen letterlijk in het water.
Net als met Kerst, hebben we daarom lekker aan cocooning gedaan. Manlief en ik - gekleed in huispak - zetten ons aan bezigheden die absoluut geen stress opleveren. Zelf kruip ik lekker achter de naaimachine. Een paar dagen eerder had ik samen met dochterlief een stoffenzaak bezocht die een heropening vierde. Met een stapeltje stof - NIET verpakt in plastic tasjes - liepen we de deur uit.
Van een paar lapjes die niet groter waren dan 50 cm heb ik een bodywarmertje voor onze kleine zoon gemaakt.
Een patroon uit de Ottobre 2011-1 heb ik als basis hiervoor gebruikt. Aangevuld met een capuchon en voorzien van een Efteling-voering kan kleine zoon zijn eerste stapjes buiten zetten, lekker warm gekleed . De buitenstof is een windstopper-fleece.
Verder nog een zacht tricot broekje. Deze draagt hij het liefst en dat is begrijpelijk. Zulke broekjes geven een kind lekker veel bewegingsruimte, zitten niet strak in de taille en zijn makkelijk aan- en uit te trekken. Omdat het kleine mannetje als een hazewind door het huis kruipt kost het zijn ouders een vermogen aan broeken. Ze slijten snel door op de knieën. We hopen nu op beter voorjaarsweer. Dan kan kleine zoon lekker buiten op het zachte gras leren om zelfstandig rechtop te lopen. Oma maakt zijn broeken wel, de komende tijd met pijpen tot op de knie!

dinsdag 1 maart 2016

Op de valreep ... een trui.

Omdat ik op gezette tijden een koukleum ben heb ik nog snel een warme trui gemaakt. Het patroon stond in de KNIP van februari van dit jaar, niet als overtrekpatroon maar eentje om op ruitjespapier en de juiste maten zelf te tekenen. Inspiratie was een design-setje van DKNY, met een rokje in dezelfde stijl.
Het rokje heb ik niet gemaakt.
De bedoeling van het patroon was om het setje in een wat stugge scuba-achtige stof te maken. Aangezien ik niet de slankste ben heb ik dat maar niet gedaan. Een lap double-face fleece leek me beter geschikt. En dan ook niet in grijstinten, want die flatteren me niet zo.
Ik heb een proefabo op de KNIP. Mezelf cadeau gedaan omdat zij nu ook grotere maten voeren. Om te kijken of deze maten ook geschikt zijn voor mijn lijf heb ik me voorgenomen uit elk tijdschrift dat ik krijg toegestuurd in deze proeftijd iets te maken. Vroeger ben ik jaren abonnee geweest van het blad maar merkte op een gegeven moment dat hun maatvoering niet zo goed meer bij me paste. De laatste jaren heb ik meer uit het blad Ottobre gemaakt. Ik ben stevig, klein en heb een appelfiguur. Naaipatronen moet ik sowieso altijd aan mijn lengte aanpassen.ie hier het resultaat. Ik ben gaan experimenteren met de naden. Ik zou de trui ook binnenste buiten kunnen dragen, dan wordt hij dus geel met zwart. De zomen aan de onderkant, de mouwen en de kraag heb ik niet afgewerkt. Deze fleece rafelt niet en als je de stof strak met een scherpe schaar knipt hoef je de randen niet af te werken. Op 2 cm van de rand heb ik een eenvoudig zigzagstiksel gestikt.

 De rits zit in een naar voren gelegde extra schoudernaad. De naden van de mouwen en die naar voren geplaatste schoudernaden zijn naar buiten toe vast gestikt, daarna platgelegd en doorgestikt met een kleine zigzagsteek op een cm afstand. Daarna heb ik de overgebleven rand stof secuur afgeknipt met een scherpe schaar.
Soms bracht me dat in de problemen bij een paar kruisende naden, daar heb ik wat extra zwarte fleece weg moeten knippen om het gele te laten doorlopen.
Op zich een leuke trui, maar dat het nu zo'n modeontwerpers uitstraling heeft betwijfel ik. Hij is in ieder geval lekker warm en kan in de koffer mee op vakantie om te dragen bij frisse avonden. Fleece is licht in gewicht, en dat is prettig als je op de kilo's moet letten wanneer je vliegt...

Jheronimus Bosch

Jheronimus Bosch, Jeroen Bosch, Jan van Aaken ... namen van één schilder met heel veel gezichten wiens werkelijke beeltenis voor altijd een mysterie zal blijven.
Alle leden van onze schilderscursus doen mee aan een project rond deze kunstenaar. We bekijken zijn werken, discussiëren er over en trachten hem te doorgronden. Onlangs heb ik de tentoonstelling in 's-Hertogenbosch bezocht. Ongelooflijk hoe een schilder uit de Middeleeuwen zo kon schilderen. En dan bedoel ik het niet technisch, maar met zoveel metaforen, fantasierijke voorstellingen en vooruitziende blik.
Als groep maken we nu een groot schilderij dat bestaat uit een aantal delen die - als alles af is - bij elkaar worden gevoegd tot één groot geheel. Elke cursist maakt één deel in zijn of haar stijl.. Het moet een moderne Bosch worden, met de huidige actualiteit als thema, maar dan met de denkwijze van JB. In april is ons project onderdeel van een groter cultureel geheel in de gemeente; een tentoonstelling over JB's werken, thema-avonden in de Bibliotheek, schoolprojecten etc. etc.
Mijn aandeel moest een portret worden voor de donkere kant van het schilderij ... toen ik er over aan het denken werd gezet kwam er een foto van de Amerikaanse president in tranen voorbij. Een dankbaar gezicht voor het dreigende gevaar in Bosch zijn schilderijen. Ik moest het met foto's doen, want Obama kon ik niet vragen om te komen poseren ...

De komende tijd ga ik me tijdens mijn schilderlessen verdiepen in het maken van portretten. Niet met de kwast op canvas, maar met paletmessen op houten panelen. Deze techniek heb ik voor dit portret ook gebruikt en dat was een uitdaging die me wel aansprak ... maar ook eentje die meer oefening vereist.
Als alle leden van onze club klaar zijn met hun onderdeel en het grote schilderij tentoongesteld wordt zal ik nog aanvullende foto's toevoegen.

Ondertussen is het totale project klaar. Het wordt nu opgehangen en dient als discussiestuk cq. studieobject in een tentoonstelling over het leven en werken van Jheronimus Bosch in de relatie tot onze huidige tijd.