Het wordt een jongen. Zijn naam weet ik nog niet. Maar hij kan het alfabet strakjes vanaf een commode of in zijn bedje leren.
Overal om je heen zie je beelden, hoor je geluiden, en wordt je omringd door de warmte van mensen. Deze wereld geeft je inspiratie en je voelt de drang om te scheppen, te creëren en wat achter te laten. Dan zit er niets anders op dan juist dat te doen. Toch? Maar wat als het er op gaat lijken dat je misschien wel gedwongen wordt vervroegd afscheid te moeten nemen van diezelfde wereld met daarin alles wat je lief is? Blijft de creativiteit dan borrelen?
woensdag 20 juni 2012
Blauwe quilt kraamkado.
Babyboy.
Het wordt een jongen. Zijn naam weet ik nog niet. Maar hij kan het alfabet strakjes vanaf een commode of in zijn bedje leren.
De top is klaar. Nu is het wachten op de bestelde vulling, en ik kan weer verder. De geappliceerde borduurtjes zien er nog wat rommelig uit. Sommigen waren ook redelijk strak en trokken in elkaar zodra ze uit de ring kwamen, maar dat komt na het quilten straks allemaal goed. Ik heb bewust geen stugge versteviging gebruikt. Een kinderdekentje moet zacht zijn. Hier en daar moeten er ook nog stukjes neschen achteruit geplukt worden.
Het wordt een jongen. Zijn naam weet ik nog niet. Maar hij kan het alfabet strakjes vanaf een commode of in zijn bedje leren.