Onverwacht verlies je een vriend en dat doet pijn. Adieu Amice!
Dorpse
lui
Lopen
sjokkend, doenend rond
sjouwen
daar op rasse schreden.
Helden
zijn het, zonder held te zijn
vinden
daarvoor duizend reden.
Deze
draagt vol trots een hoed
plakt
die vol met vreemde zaken.
Hese
stem weerklinkt, verschijnt in spot
laat
daarmee publiek ontwaken.
Schrijd
als eenzaam warrig man
licht
verdoofd en leeggeblazen.
Laat
zijn liefde los, verbijt de pijn
laat gedachten stormend razen.
Groetend
vaak, gemompeld woord
soms
met nukken uit zijn ziel.
Dank
voor jou korte tijd op aarde
…
Gouden Karel …
Dorpse
held, die ons ontviel…
