Een knikker gaat rollen…
Oktober 2012, de weken voor mijn verjaardag. Ze worden
gebeiteld in mijn hart, in mijn verstand gestoken, onder mijn huid gebrand. Als
mens wordt je klein, verdrietig en opstandig als je slecht nieuws te verwerken
krijgt.
En slecht nieuws, daar stikt het van rondom mijn persoontje. Dit keer betreft het geen dierbaren, dit keer nekt het mij persoonlijk. Alhoewel ik betwijfel of mijn dierbaren het niet slechter hebben dan ik op dit moment.
En slecht nieuws, daar stikt het van rondom mijn persoontje. Dit keer betreft het geen dierbaren, dit keer nekt het mij persoonlijk. Alhoewel ik betwijfel of mijn dierbaren het niet slechter hebben dan ik op dit moment.
Er bestaat een grote kans dat ik ernstig ziek ben. Een
oogarts heeft een tumor gevonden in mijn
linkeroog. Ik ben het gelijk ‘mijn knikker’ gaan noemen. That’s it.
Verdere diagnose moet gaan plaatsvinden in een universitair ziekenhuis. De komende weken zullen spannend gaan worden, doordrenkt met emoties, hoop en wanhoop.
Verdere diagnose moet gaan plaatsvinden in een universitair ziekenhuis. De komende weken zullen spannend gaan worden, doordrenkt met emoties, hoop en wanhoop.
De knikker gaat rollen … waarheen, met hoeveel bochten en
onderbrekingen weet geen mens, maar rollen doet hij. Op een gegeven moment zal
hij door gaten vallen, misschien op een ander spoor belanden. Tot hij uiteindelijk …